Undanfarin ár hefur vægi drónaskoðana aukist mikið hjá okkur. Skoðanir með drónum gefa nýja og mun betri sýn á ástand búnaðar sem annars er erfitt að sjá og munu þær auðvelda viðhaldsstýringu til framtíðar. Niðurstöður drónaskoðana ásamt hækkandi aldri háspennulína hafa gefið tilefni til að breyta skipulagi viðhalds þar sem öllum hreyfanlegum búnaði mastra er nú skipt út. Það minnkar stórlega skoðunar- og viðhaldsþörf í framtíðinni og minnkar líkur á fyrirvaralausum bilunum vegna hrörnunar.

Í rekstri tengivirkja var haldið áfram að skipta út rofum í þeim virkjum sem fyrirséð er að ekki verði endurnýjuð með nýju stafrænu virki á næstu árum. Með því er elstu rofunum fækkað markvisst og rekstraröryggi kerfisins þar með aukið. Talsverðu fé hefur á undanförnum árum verið varið í að koma í veg fyrir gasleka í rofabúnaði og hélt sú vinna áfram á árinu. Þá fjölgar þeim stöðum þar sem sjálfvirkur vöktunarbúnaður er uppsettur fyrir SF6-gas og einnig fyrir spenna.

Ein bilun skyggði á aðrar bilanir ársins en það var bilun Vestmannaeyjalínu 3 (VM3) sem er sæstrengur til Vestmannaeyja. Strengurinn sem er aðalflutningsleið rafmagns til Eyja bilaði í lok janúar. Bilunin reyndist vera á erfiðum stað, um 1 km frá landi. Á bilunarstað var lítið dýpi, mikil hreyfing á botninum og mikið brim. Vegna þessa var ákveðið að fleyta inn nýjum streng og setja saman við eldri streng þar sem dýpi er nægjanlegt til að koma að viðgerðarskipi. Nýr strengur var keyptur frá Hollandi, tengimúffur frá Bretlandi og samið var við danskan verktaka um lagningu strengsins og enskan um tengivinnuna. Auk þeirra komu íslenskir verktakar að ýmsum þáttum ásamt starfsmönnum Landsnets. Viðgerðin var mjög háð veðri þar sem alda eða veðurhæð má ekki vera of mikil. Skipið sótti strenginn til Hollands um miðjan júní og var komið til Íslands í byrjun júlí. Veður hélst að mestu gott í júlí og lauk viðgerð í lok mánaðarins. Strengurinn var svo spennusettur eftir viðgerð í byrjun ágúst.

Þegar Vestmannaeyjalína 3 bilaði var Vestmannaeyjalína 1 eina tenging Vestmannaeyja við flutningskerfið. Vestmannaeyjalína 1 (VM1) er sæstrengur sem tekinn var í notkun 1962 og annar ekki allri rafmagnsnotkun Vestmannaeyja nú. Til að bregðast við því fjölgaði Landsnet varaaflsvélum sínum í Eyjum. Hugmynd sem kviknaði hjá starfsmönnum Landsnets úti í mörkinni og var unnin áfram með sérfræðingum félagsins varð hins vegar til þess að Landsnet þurfti ekki að keyra varaaflsvélar meðan VM3 var bilaður.